جایگزینی برنامهنویسان با هوش مصنوعی؛ هشدار بیل گیتس و سم آلتمن
جایگزینی برنامهنویسان با هوش مصنوعی؛ هشدار بیل گیتس و سم آلتمن
در حالی که هوش مصنوعی به عنوان راهکاری جادویی برای خودکارسازی برنامهنویسی و مشاغل فناوری معرفی میشود، واقعیت فراتر از تبلیغات است. تجربه کارشناسان و رهبران فناوری نشان میدهد که جایگزینی کامل توسعهدهندگان انسانی با هوش مصنوعی هنوز بسیار زودهنگام و پرخطر است.
در دنیای امروز، هوش مصنوعی به عنوان راهکاری جادویی برای خودکارسازی همه امور، از خدمات مشتری گرفته تا برنامهنویسی، معرفی میشود. این روایت وسوسهانگیز است: ابزارهایی که قادر هستند کل برنامهها را بنویسند، تیمهای مهندسی را کوچک کنند و نیاز به توسعهدهندگان انسانی را کاهش دهند، در حالی که صدها شغل دیگر را نیز تحت تأثیر قرار میدهند.
اما تجربه عملی نشان میدهد که این هیاهو با واقعیت فاصله دارد. همکاری با رهبران صنایعی مانند جنرال الکتریک، والت دیزنی و دانشکده پزشکی هاروارد در زمینه بهینهسازی دادهها و زیرساختهای هوش مصنوعی، یک نکته مهم را روشن کرده است: جایگزینی انسانها با هوش مصنوعی در بیشتر مشاغل فناوری هنوز صرفاً یک ایده در دوردست است.
نگرانی اصلی این است که ما بیش از اندازه، به آینده و ظرفیتهای بالقوه هوش مصنوعی چشم دوختهایم. در دو سال گذشته، بیش از یک چهارم مشاغل برنامهنویسی تحت تأثیر تغییرات قرار گرفتهاند و حتی مارک زاکربرگ اعلام کرده است که قصد دارد برخی از برنامهنویسان متا را با هوش مصنوعی جایگزین کند.
چهرههای مطرحی چون بیل گیتس و سم آلتمن بارها درباره خطرات جایگزینی کامل برنامهنویسان هشدار دادهاند. دلیل این هشدار روشن است: دانش فعلی هوش مصنوعی محدود به دادههایی است که مشاهده کرده و بیشتر آنها کلیشهای و تکراری هستند.
مدلهای مولد هوش مصنوعی بر پایه مجموعه دادههای گستردهای آموزش میبینند که معمولاً شامل دادههای عمومی اینترنتی و یا دادههای اختصاصی و دارای مجوز سازمانها است.
انجام وظایف ساده مانند ساخت یک وبسایت استاندارد یا پیکربندی برنامههای قالب، برای این مدلها آسان است، اما نوشتن کد زیرساختی پیچیده و اختصاصی که شرکتهایی مانند گوگل بر آن تکیه دارند، چالشی بزرگ محسوب میشود؛ چرا که این کدها در منابع عمومی موجود نیستند و دسترسی به آنها برای آموزش مدلهای هوش مصنوعی امکانپذیر نیست.
هوش مصنوعی هنوز توانایی استدلال مستقل و غریزه انسانی را ندارد و صرفاً الگوها را تقلید میکند. یکی از فعالان حوزه فناوری این مدلها را «حدسزنندههای واقعاً خوب» توصیف کرده است.
به همین دلیل، هوش مصنوعی امروزی را میتوان به عنوان یک عضو تازهکار تیم در نظر گرفت که در پروژههای ساده یا پیشنویس اولیه مفید است، اما مانند هر تازهکار دیگری نیاز به نظارت دقیق دارد. در تجربه عملی، حتی اگر کدنویسی ساده تا پنج برابر سریعتر انجام شود، بررسی و اصلاح کدهای پیچیده تولید شده توسط هوش مصنوعی غالباً زمان و انرژی بیشتری نسبت به نوشتن کد توسط انسان میطلبد.
متخصصان با تجربه هنوز برای شناسایی نقصها و درک پیامدهای آنها در آینده، ضروری هستند. این بدان معناست که نقش هوش مصنوعی در محیط کار نباید جایگزینی کامل انسانها باشد، بلکه تقویت توانمندیهای آنها باید هدف اصلی باشد. رویای جایگزینی کل تیمهای برنامهنویسی، حسابداری یا بازاریابی با هوش مصنوعی هنوز بسیار زودهنگام است و نیاز به آموزش و ارتقای مهارتهای انسانی در مشاغل سطح پایینتر همچنان حیاتی است.
رهبران کسبوکار باید آگاه باشند که اعتماد بیش از حد به هوش مصنوعی ممکن است نتیجه معکوس داشته باشد. این ابزار میتواند کارهای سطح پایین را بهبود بخشد، اما تکمیل پروژههای پیچیده بدون نظارت انسانی هنوز امکانپذیر نیست.
هوش مصنوعی سریع است؛ انسانها هوشمند. این تفاوت بزرگ را نباید فراموش کرد. هر چه زودتر تمرکز خود را از جایگزینی انسانها به تقویت توانمندیهای آنان تغییر دهیم، بهرهمندی از مزایای هوش مصنوعی بیشتر خواهد بود